W ostatnich latach coraz częściej słyszymy o ADHD. Taka nadpobudliwość jest diagnozowana u wielu dzieci. Kiedyś to nie występowało lub tego nie znaliśmy, jednak skąd tak diametralny wzrost w ostatnich latach? Czy dziecko jest tylko niesforne czy ma ADHD? Czy ta przypadłość nie jest usprawiedliwieniem rodzaju niewydolności wychowawczej? Kiedy dziecko jest niegrzeczne, a kiedy cierpi na nadpobudliwość?
Jak dokładnie objawia się ADHD?
W przypadku ADHD, jak wskazują sami terapeuci i lekarze jest wiele niewiadomych i objawów, które nie są pewne. Jednak istnieją trzy główne symptomy, które są niezbędne dla stwierdzenia nadpobudliwości psychoruchowej u dziecka. Mowa o: gwałtowności zachowań, nadmiernej ruchliwości i zaburzeniach koncentracji uwagi. Jednak i one mogą pojawiać się w wielu przypadkach po prostu u dzieci, które są niegrzeczne. W związku z tym skąd możemy czerpać pewność, że mamy do czynienia właśnie z ADHD?
Zdaniem specjalistów jest to choroba, którą może stwierdzić jedynie lekarz, który jest do tego zadania odpowiednio przygotowany. Pierwsze kryterium mówi bowiem o tym, że powyższe zachowania muszą zostać zaobserwowane przynajmniej w dwóch sytuacjach życiowych u dziecka. Kolejna kwestia jest taka, że gdy występuje ADHD to bardzo często mamy również istotne upośledzenie funkcjonowania w społeczeństwie, pracy lub w szkole. Rodzice nie powinni samodzielnie próbować diagnozować swojego dziecka.
Jak wygląda diagnozowanie ADHD?
Specjalista zleci odpowiednie badania. Niezbędne będą testy neurologiczne, psychologiczne, sprawdzenie ilorazu inteligencji. Odbędzie się ponadto rozmowa z dzieckiem oraz wywiad z jego nauczycielem. Konieczna będzie obserwacja małego pacjenta. Czasem warto skonsultować się z drugim specjalistą, aby mieć pewność, że dziecko faktycznie cierpi na ADHD. Na tę dolegliwość istnieją skuteczne leki. Oprócz tego występuje ona cztery razy częściej u chłopców niż u dziewcząt. Czasem jest trudno o jej jednoznaczne rozpoznanie. Dlatego obserwacja i badania są niezbędne. Nie wprowadzajmy od razu leków.